peu

De Biquizionario
(Reendrezau dende pebiello)
Peus.

Aragonés - Aragonés

Aragonés oriental (encluyén-ie el chistabín)

  • Prenunciación:  /'pew/ (AFI)
  • Etimolochía: D'o latín pes, pedem, (probablement á trabiés d'o catalán peu) con o sennificato igual.

Sustantivo masculín

"peu"

Sustantibo masculín
flesions en ribagorzano

Singular Plural
Sustantibo peu peus
Deminutibo -et peuet peuez
Deminutibo -ón peuón peuons
Deminutibo -iello pebiello pebiellos
Aumentatibo -ot peuot peuoz
Aumentatibo -azo peuazo peuazos
Peyoratibo peuordo peuordos
Se beiga la flesión en benasqués

Se beiga la flesión en chistabín

peu

  1. Estremidat de cualsiquier d'es dos miembros inferiors d'el ser umano, que s'empllega ta sostener-se e caminar.
  2. Per analochía, estremidat d'es miembros en es animals.
  3. Base, u parte en la que s'aguanta cualque cosa.
  4. Unidat de mida empllegata en muitos países, anque con diferents magnituz en cada puesto.
  5. Parte final d'un escrito.
  6. Comentario u esplicacazión posau debaixo de las ilustrazions.
  7. En zoolochía: Parte musculosa d'el cuerpo d'es moluscos, con funzión prenzipalment locomotora.

Peu d'atleta -
8. Infezión per fongos parasitos en es peus de la presona, espezialment cuan se fa en meyo es ditos.

Traduccions

Bariants dialeutals

Se beiga tamién

Catalán - Català

  • Etimolochía: D'o latín pes, pedis, (probablement á trabiés d'o catalán peu) con o sennificato igual.

Sustantivo masculín

peu

  1. Piet / peu

Francés - Français

  • Prenunciación:  /pø/ (AFI)
  • Etimolochía: Encara no s'ha puesto introducir a etimolochía d'esta parola. Puetz aduyar-nos en escribindo-la.

Adverbio

peu

  1. Poco

Occitán - Occitan

  • Prenunciación:  /'pew/ (AFI)
  • Etimolochía: D'o latín pilus, con o sennificato igual

Sustantivo masculín

peu

  1. Pel / pelo