monde
Apariencia
(Reendrezau dende monduecho)
Aragonés - Aragonés
Tensino
- Prenunciación: /'moɳ.de/ (AFI)
- Etimolochía: D'o latín montis, con o sennificato igual
- Nota d'a etimolochía: Forma pardicular d'os dialectos de l'aragonés zentral, con conserbazión d'a bocal neutra ena zaguera silaba como gosa á pasar en os dialectos d'iste grupo. Conzide con balle, puende, fuende e altras ena eboluzión de la dita silaba, fendo diferenzia d'a resta de parlars aragoneses que la han perdita.
| "monde" | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Sustantibo | monde | mondes | ||||
| Deminutibo -et | mondet | mondez | ||||
| Deminutibo -ón | mondón | mondons | ||||
| Deminutibo -iecho | mondiecho | mondiechos | ||||
| Bariant | monduecho | monduechos | ||||
| Aumentatibo -ot | mondot | mondoz | ||||
| Aumentatibo -azo | mondazo | mondazos | ||||
| Peyoratibo | mondardo | mondardos | ||||
monde
- Gran alduera natural d'un terreno.
- Tierra sin de cautibar-se, plena d'a broza silbestre d'o puesto.
- En toponimia contraye como: mondi- (AFI: ['moɳ.dɪ]): p.ex. Mondiniero (AFI: [moɳ.dɪ'njæ.ɾo]), de monde + niero (negro).