guaire

De Biquizionario

Aragonés - Aragonés

  • Prenunciación:  /'gwaj.ɾe/ (AFI)
  • Etimolochía: Encara no s'ha puesto introducir a etimolochía d'esta parola. Puetz aduyar-nos en escribindo-la.

Adchectivo invariable

Singular Plural
Masculín guaire guaires
Femenín guaire guaires

1. Atúa de muito en as orazions negatibas (siempre que coesiste con a particla no u sin) interrogatibas, u en as sozordinatas condizionals. En iste uso se puet coordinar en numbro con l'obcheto d'a frase, anque nunca no en chenero.

  • p.ex. No tien guaires amicos.
  • p.ex. ¿Ya teneba guaires diners?.

Pronombre quantitativo

2. Endica que no bi hay una gran cantidat de la dita sustanzia. Gosa á ir acompaniato d'a particla pronominoalberbial en/ne que entruduixe l'obcheto d'a orazión.

  • p.ex. No me n'has posato guaire.
  • p.ex. ¿ En has trobato guaire?.
  • p.ex. Guaire no sé si en habrá.
  • p.ex. Alabez en l'ibierno á las güellas les daban glans eno lugar, pero no guaires ta que no se's morisen.

Adverbio de cantidat

3. Atúa de muito en as orazions negatibas (siempre que coesiste con a particla no u sin) interrogatibas, u en as sozordinatas condizionals.

  • p.ex. Mos queda guaire bín eno porrón?
  • p.ex. Puez contar tú si o quitarinos guaire fino.
  • p.ex. Ixo ya no te'n sé dezir, si dimpués se quedoron guaire dolents.
  • p.ex. No sé yo que no aigas d'aguardar-la guaire.
Traduccions